Drenaż limfatyczny Poznań
Drenaż limfatyczny jest jednym z zabiegów fizjoterapeutycznych.
Za pomocą rąk terapeuty usprawniane jest krążenie limfy. Tym sposobem zapobiega się chorobom wynikającym z obrzęków zastoinowych, zapalnych, onkotycznych i chłonnych. Tempo masażu jest bardzo wolne, a wykorzystywane techniki wykonywane są płynnie i delikatnie. Wykonywane są one zgodnie z kierunkiem przepływu limfy, a wynikiem tego jest lekkie, chwilowe odkształcenie tkanki. Częste powtórzenia tych chwytów w obrębie jednego zabiegu prowadzą do takiego pobudzenia pracy komórek mięśniowych naczyń limfatycznych i tzw. automatyzację, że naczynia te pracują bardziej intensywnie jeszcze do kilku godzin po zabiegu. Regularne stosowanie tego typu zabiegów zwiększa zdolność transportową limfy i wspiera tworzenie się nowych, dobrze funkcjonujących obocznych naczyń limfatycznych skóry.
Po zakończonym zabiegu manualnego drenażu limfatycznego należy zastosować bandażowanie kompresyjne lub też odpowiednie rajstopy uciskowe, aby zapobiec odnowieniu się obrzęku w zmiękczonej zabiegiem drenażu tkance. Kompresji powinna towarzyszyć całodzienna i nieustanna terapia ruchowa, co dodatkowo wspiera odpływ limfy. Zachowanie kompresji nocą nie jest bezwzględnie konieczne, zazwyczaj wystarcza wysokie ułożenie kończyny.
Manualny drenaż limfatyczny wykonywany jest przez specjalistów od zabiegów drenażu limfatycznego. Są to specjalnie wykwalifikowani fizjoterapeuci i masażyści. Jest leczeniem wspomagającym przy mastektomii lub obrzęku limfatycznym.
Za twórcę drenażu limfatycznego uważa się Emila Voddera, duńskiego lekarza.
Można też użyć specjalnego rodzaju plastrowania – kinezjotapingu, by wspomóc zabieg.
Profilaktyka u pacjentów z obrzękami i skłonnych do obrzęków
Ważne jest już w przypadku istniejącego obrzęku, aby zapobiec pogorszeniu się obrzmienia oraz dla osób narażonych na obrzęki, aby nie dopuścić do powstania obrzęku. Osobą narażoną na obrzęki jest osoba operowana (usunięcie węzła chłonnego pachwiny, miednicy lub brzucha) lub poddawana zabiegom naświetlania. Celem tych zasad postępowania jest niedopuszczenie do dalszego uszkodzenia pozostałych naczyń limfatycznych kończyny dolnej i górnej, jak również utrzymanie produkcji limfy na możliwie niskim poziomie. Zmniejszenie obrzęku jest najczęściej możliwe jedynie dzięki kompleksowej fizjoterapii obrzękowej, na którą składają się manualny drenaż limfatyczny, terapia kompresji (uciskowa), gimnastyka przeciw zastoinowa oraz wysokie ułożenie kończyny. Bandaże lub rajstopy uciskowe na kończyny powinny być w ciągu dnia noszone bez przerwy, z wyjątkiem, kiedy pacjent leży.
W przypadku kończyn dotkniętych lub zagrożonych obrzękiem zalecana jest ostrożność, jeśli chodzi o:
- nadmierne przeciążenie w pracy i w domu
- przeciążenia na skutek wysiłku sportowego (niewskazany wysiłek maksymalny, zalecany trening z przerwami),
- masaż klasyczny,
- nadmierne przegrzanie organizmu (oparzenie słoneczne, źródła termalne, sauna),
- odmrożenia,
- infekcje lokalne (profilaktyka róży przyrannej i grzybic),
- egzemy na tle alergicznym,
- zabiegi operacyjne (jedynie te, które umożliwiają pacjentowi zaspokojenie
podstawowych potrzeb życiowych), - zbyt mocno obciskającą odzież,
- ciężkie protezy piersi przy obrzęku kończyny górnej,
- nadwagę przy obrzękach limfatycznych kończyn dolnych.